Het verhaal van Nicole

Nicole kan eindelijk weer lopen zonder pijn

“Ik kan eindelijk weer lopen zonder pijn!”

Toen ik een jaar was kreeg ik een meningokokkensepsis, waardoor mijn beide benen door de knie geamputeerd moesten worden. Ik weet dus niet hoe het is om gewoon te kunnen lopen. Rond mijn tweede kreeg ik ‘korte benen’, prothesen die bestonden uit kokertjes waarop ik kon lopen en op mijn derde kreeg ik mijn eerste ‘lange benen’ met knieën en voeten.

Je hebt altijd op prothesen gelopen dus?

Ja, ik ben 22 jaar bij dezelfde prothesemaker geweest en heb altijd met prothesen gelopen. Soms loop ik thuis even op mijn stompen, dat heb ik altijd gedaan. Een tijdje geleden ben ik verkeerd op mijn stomp terecht gekomen toen ik van een krukje viel, waardoor er een scheurtje in het bot is ontstaan, daarna heb ik een hele tijd niet kunnen lopen en heb ik alles vanuit de rolstoel moeten doen. Na een tijd mocht ik weer belasten en werden er twee nieuwe kokers gegipst, die waren alleen niet goed opgemeten, waardoor ik enorm veel pijn kreeg, ze waren ook erg hoog en ik kreeg last in mijn lies. Mijn instrumentmaker vond dat ik er maar “doorheen moest lopen”. Dat vond ik zo’n vreemde opmerking, alsof het aan mij lag. Ik ben niet echt een pieper, ik had echt pijn.

Uiteindelijk kwam je bij Protec terecht voor een second opinion

Ik kwam er niet meer uit met mijn instrumentmaker en ben ik via een gepensioneerd arts, een van de buren van mijn oma, terechtgekomen bij Protec. Hij raadde ons De Hoogstraat Orthopedietechniek aan. Ik heb direct gebeld en hoorde dat ik voor een second opinion bij Protec terecht kon, omdat ze daar gespecialiseerd zijn in beenprothesen. Ik probeerde er niet teveel van te verwachten en ging er met een leeg hoofd heen.

Hoe heb je de second opinion ervaren?

Het verbaasde me dat de directeur er zelf bij was en dat ze echt de hele dag vrij gepland hadden voor mij, dat voelde raar, dat ben ik niet gewend. Ik kreeg veel informatie en daarna hebben ze me hun methode en alles wat daarbij hoort netjes laten zien, ook hebben ze direct speciale malletjes gemaakt. Er werd duidelijk gezegd dat ik niet hoefde over te stappen en dat ik de informatie mee kon nemen naar mijn instrumentmaker. Ik had verwacht dat ze zouden sleutelen aan mijn protheses, maar de instrumentmaker vertelde me dat ze niet aan prothesen van een andere instrumentmakerij sleutelen maar liever advies meegeven, dus ging ik met dezelfde prothesen en met veel informatie naar huis.

Wat had je aan de second opinion?

Ik was een stuk wijzer geworden. Ik vond het er erg modern en ik was helemaal flabbergasted van de hoeveelheid tijd die ze namen voor een persoon. Er was in de middag nog een andere cliënt en die heb ik uitgebreid gesproken. Zij was heel enthousiast over Protec en heeft me het een en ander uitgelegd over de prothesen die ze daar maken. Ze liet me ook zien hoe haar prothese was afgewerkt en dat vond ik ook prachtig! Het was fijn ook een andere cliënt te spreken, dat gaf in elk geval nog wat extra vertrouwen.

Ben je terug gegaan naar je eigen instrumentmaker?

In de auto heb ik het er samen met mijn vriend nog even over gehad. Ik was meteen laaiend enthousiast. Dit jongere team leek me moderner, ik had het gevoel dat ze er veel verstand van hadden en ook meer studies volgen. Mijn vriend vroeg me wel goed na te denken omdat hij bang was dat ik teleurgesteld zou worden en te hoge verwachtingen zou hebben. Ik heb thuis overleg gehad met mijn ouders. Zij zeiden me: “Probeer het gewoon!” Ik heb dus uiteindelijk besloten naar Protec over te stappen en niet terug te gaan naar mijn instrumentmaker. Ik vond het lastig die boodschap te brengen richting de instrumentmaker die me 22 jaar had geholpen.

Wat gebeurde er verder bij Protec?

Bij Protec kon ik snel terecht. Die eerste keer mijn prothesen daar laten aanmeten was heel bijzonder. Er stonden drie instrumentmakers voor mij klaar. Eerst kreeg ik een uitgebreide uitleg, er werd verteld wat ze gingen doen, hoe dat zou gaan en uiteindelijk zijn de kokers toen om mijn stompen heen aangemeten, via een speciaal proces met glasvezel en hars. Heel bijzonder. En heerlijk dat er niet meer met gips geknoeid werd.

Het vreemdst vond ik het nog dat ik de kokers meteen kon passen. Het eerste wat ik voelde toen ik opstond en op de beide prothesen stond was: “Wauw, ik voel mijn rug niet!” Ik had altijd last van mijn rug, daar werd voorheen wel naar gekeken, maar er was geen oplossing voor. Ik sta nu echt een stuk rechter, dat is heel fijn. Ik mocht even voorzichtig rondlopen tussen de brug, maar het liefst was ik meteen los gaan lopen, zo zit ik in elkaar en het voelde goed. Alle drie de instrumentmakers keken mee hoe ik liep. Het proces werd zorgvuldig gedaan.

Hoe gaat het nu met je prothesen?

Ik heb ze veel aan. Op mijn werk merk ik dat het steeds beter gaat met lopen. Ik moet alleen weer wennen aan het ‘remmen’. Omdat de kokers en de C-legs, de elektronische knieën zo goed op elkaar afgesteld zijn gaat het lopen sneller en ik moet dan even wennen aan het stoppen als ik zo’n vaart heb. Afgelopen vrijdag ben ik weer terug geweest, voor het extra afstellen van de C-legs, ook is er wat van de brim aan de achterzijde afgehaald, zodat ik er tijdens het zitten minder last van heb. En laatst ben ik gaan winkelen met een vriendin, gewoon met de prothesen en niet in de rolstoel.

Je kunt er weer langere afstanden mee lopen?

Nou het mooie is dat ik met mijn vriendin de hele woonboulevard heb doorlopen, ik had er gewoon energie voor. Mijn vriendin wilde aan het eind de auto halen, maar dat hoefde niet voor mij. Ze was erg verbaasd. Ik merk dat de kokers en de C-legs goed op elkaar afgestemd zijn, het anker staat ook anders onder de koker en er is met een computer gecheckt of de C-legs goed afgesteld staan. Verder heb ik ook twee gangbeeldanalyses gehad, een met de oude prothesen en een met de nieuwe. Ik vond het heel bijzonder om te zien hoe ik liep met de oude en de nieuwe prothesen en dat te kunnen vergelijken.

Ben je tevreden, uiteindelijk?

Jazeker. Ik liep zo op de prothesen weg en toen ik een week later voor controle kwam waren de instrumentmakers echt verbaasd wat ik ermee kon en deed. Uiteindelijk heb ik nog loopcoaching gekregen van Frank Dik, de beweegcoach, hij heeft me nog meer tips en oefeningen meegegeven. En we gaan binnenkort in een park oefenen, want ik ben wat huiveriger geworden in sommige situaties, omdat ik zo lang niet gelopen heb. Ik vind het echt fijn dat er zo met me meegedacht wordt, dat er praktisch getraind wordt.

Je hebt weer vertrouwen in je prothesen?

Ik trek mijn protheses weer met plezier aan, de laatste tijd stonden ze vaak in een hoekje. Ik heb absoluut geen spijt van mijn overstap. Ze nemen hier echt de tijd, dat vooral, en kijken met meerdere mensen naar je. Ze zijn gespecialiseerd en weten wat ze doen en hebben altijd wel een trucje en oplossing als het een niet werkt, ja ze denken hier echt mee.

Gerelateerd nieuws